Skąd ten Głogówek na Rusi? Może ktoś wie?

Przypadek w piwnicy

Nie bardzo dawno przypadek się zdarzył,

Ksiądz Rafał kwestarz o nim mi dziś gwarzył.

Czy to jest prawda, czyli rzecz zmyślona,

Ja powiem, jak mi była doniesiona.

Na Rusi, niedaleko miasteczka Głogówka,

Żyje majętna i nieszpetna wdówka,

A że ludzka w swoim domu,

Więc nie zbronny wjazd nikomu:

Senatory, dygnitarze,

I sąsiedzi, i kwestarze,

Starzy, młodzi i fircyki,

Proboszczowie, kanoniki,

Owo zgoła wszyscy święci

Zawsze grzecznie są przyjęci.

Latem raz było, kiedy wszyscy słudzy,

Jedni w jagody, w grzyby poszli drudzy,

A pani sama, że było gorąco,

Została z paziem i z panną służącą.

Wtem, jak zwyczajnie zawsze tam bywało,

Gości wiele najechało.

Nie było komu, tak się zdarzyło,

Że pannie trzeba po wino iść było.

Panna, lękliwa,

Pazia z sobą wzywa.

Idą więc w dwojgu, lecz czy licha zjedli?

Oboje gdzieś siedli.

Mija godzina,

A nie masz wina.

Pani zła, że czeka,

Posłać zaś po nich nie masz w domu człeka.

Szczęściem w pokoju chłopczyk był lat pięciu:

Każe więc imość temu iść dziecięciu.

Bieży chłopczyna, zagląda w piwnicę:

Nie wiem, jaką tam ujrzał tajemnicę...

Cofnie się tylko pędem do jejmości;

Tak przelękniony krzyknie wpośród gości:

"Ach! Mości dobrodzieje!

Źle się u nas dzieje:

Panna leży bez duszy; już, już dogorywa,

A paź kiedy niekiedy dupką jeszcze kiwa..."

Wiersz pochodzi z tomu: Kajetan Węgierski, Wiersze wybrane, seria: Klasyka Mniej Znana, UNIVERSITAS, Kraków 2002.